ceasefire ან cease-fire
არსებითი სახელი
/ʹsi:sfaɪə(r)/

1) ცეცხლის შეწყვეტა; შეთანხმება ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ, დროებითი ზავი (აგრ. armistice, truce); a call for an immediate ceasefire მოწოდება ცეცხლის / საომარი მოქმედებების დაუყოვნებლივი შეწყვეტისაკენ; gross violation of the ceasefire ცეცხლის შეწყვეტის შეთანხმების უხეში დარღვევა;

2) ცეცხლის შეწყვეტის კომანდა (ინდივიდუალური ან ქვედანაყოფისადმი და მისთ. გაცემული).