მეზობელი სიტყვები
contingency
არსებითი სახელი
/kənʹtɪndʒənsɪ/
1. საგანგებო ვითარება (რომელიც სტიქიური უბედურების, ტერორისტული / დივერსიული აქტის გამო ან საბრძოლო ოპერაციის ჩატარების აუცილებლობის შედეგად შეიძლება შეიქმნას და რომელიც საგანგებო გეგმების ამოქმედებას, სწრაფ რეაგირებას და პირადი შემადგენლობის, მნიშვნელოვანი ობიექტებისა და აღჭურვილობის უსაფრთხოებისა და მზადყოფნის უზრუნველყოფას მოითხოვს);
2. შესაძლებლობა; შესაძლო / სავარაუდო საგანგებო ვითარება.