მეზობელი სიტყვები
coordinating authority
არსებითი სახელი
/kəʊ͵ɔ:dɪneɪtɪŋɔ:ʹθɒrətɪ/
1. კოორდინაციის უფლებამოსილება (რომელიც ნატოს ამა თუ იმ სარდალს / მეთაურს ეძლევა სხვადასხვა ქვეყნების უწყებებისა და შეიარაღებული ძალების მუშაობის კოორდინირებასთან მიმართებაში);
2. მაკოორდინირებელი ინსტანცია (სარდალი, ოფიცერი ან სხვ. პირი, რომელსაც სხვადასხვა სამხედრო უწყებათა მუშაობის, ერთობლივი ძალების კომპონენტების ურთიერთქმედების და მისთ. კოორდინირების უფლებამოსილება აქვს მინიჭებული).