deflection
არსებითი სახელი
/dɪʹflɛkʃn/

1. პირდაპირი მიმართულებიდან, კურსიდან, ტრაექტორიიდან და ა.შ. გადახრა;

2. 1) დახრილობა (მაგნიტური ისრისა);

2) გადახრა (ხელსაწყოს ისრისა);

3. ოპტ. გარდატეხა;

4. არტ. 1) შესწორება; წინსწრება;

2) კუთხესაზომი (ძირითადი ქვემეხისა).