მეზობელი სიტყვები
	
disobey
ზმნა
	/͵dɪsəʹbeɪ/
	
ურჩობა (ურჩობს, ეურჩება); ʘ არ ემორჩილება; ბრძანების ან კომანდის არშესრულება; he was punished for disobeying orders იგი ბრძანებების შეუსრულებლობისთვის დასაჯეს.
ურჩობა (ურჩობს, ეურჩება); ʘ არ ემორჩილება; ბრძანების ან კომანდის არშესრულება; he was punished for disobeying orders იგი ბრძანებების შეუსრულებლობისთვის დასაჯეს.