disorder
არსებითი სახელი
/dɪsʹɔ:də(r)/

1. არეულობა, უწესრიგობა / წესრიგის არარსებობა; the enemy retreated in disorder მოწინააღმდეგემ უწესრიგოდ / ქაოსურად დაიხია უკან;

2. უწესრიგობა, საზოგადოებრივი არეულობა; კანონისა და საზოგადოებრივი წესრიგის მასობრივი დარღვევა.