elevation
არსებითი სახელი
/͵ɛlɪʹveɪʃn/

1. არტ. 1) ვერტიკალური დამიზნება, ქვემეხისათვის / ლულისათვის ამაღლების კუთხის მიცემა;

2) ვერტიკალური დამიზნების კუთხე, ამაღლების კუთხე (აგრ. angle of elevation);

2. სიმაღლე (განსაკ. ზღვის დონიდან ); the city is at an elevation of 2 000 metres ქალაქი ზღვის დონიდან 2000 მეტრზე მდებარეობს;

3. მაღლობი, შემაღლებული ადგილი; სიმაღლე;

4. აწევა (ტვირთისა და ა.შ.); მომატება, გაზრდა (ზომისა და ა.შ.);

5. დაწინაურება (თანამდებობრივად, წოდებრივად და ა.შ.).