enforcement
არსებითი სახელი
/ɪnʹfɔ:smənt/

1. ვინმესთვის ძალით, იძულებით რისამე გაკეთებინება, იძულება;

2. კანონის და ა.შ. ცხოვრებაში გატარება, კანონის და ა.შ. დაცვის / შესრულების უზრუნველყოფა;

enforcement measures იძულებითი ზომები.