engagement
არსებითი სახელი
/ɪnʹgeɪdʒmənt/

1. 1) ბრძოლაში ჩაბმა; შეტაკება; ურთიერთსროლა;

2) ცეცხლდაშენა, ცეცხლის გახსნა; მიზნის დაჭერა [შდრ. აგრ. disengagement];

2. დაქირავება, სამუშაოდ აყვანა.