მეზობელი სიტყვები
	
engagement
არსებითი სახელი
	/ɪnʹgeɪdʒmənt/
	
1. 1) ბრძოლაში ჩაბმა; შეტაკება; ურთიერთსროლა;
2) ცეცხლდაშენა, ცეცხლის გახსნა; მიზნის დაჭერა [შდრ. აგრ. disengagement];
2. დაქირავება, სამუშაოდ აყვანა.
1. 1) ბრძოლაში ჩაბმა; შეტაკება; ურთიერთსროლა;
2) ცეცხლდაშენა, ცეცხლის გახსნა; მიზნის დაჭერა [შდრ. აგრ. disengagement];
2. დაქირავება, სამუშაოდ აყვანა.