exhaustion
არსებითი სახელი
/ɪgʹzɔ:stʃən/

1. უკიდურესი დაღლილობა, დაქანცულობა;

2. რისამე ამოწურვა (ამოწურავს), მთლიანად გამოყენება, დახარჯვა; the exhaustion of reserves რეზერვის / მარაგის ამოწურვა / მთლიანად გამოყენება.