homing I
არსებითი სახელი
/ʹhəʊmɪŋ/

1. 1) გამიზვნა (რაკეტისა და ა.შ.);

2) თვითგამიზვნა;

2. ავ. რადიოსიგნალზე ორიენტირება (თვითმფრინავის დასმისას, აეროდრომზე დაბრუნებისას და ა.შ.); to give homings თვითმფრინავისთვის საორიენტაციოდ რადიოსიგნალების გაგზავნა.