knock out
ზმნა
/͵nɒkʹaʊt/

1. განადგურება (˂გა˃ანადგურებს), მოსპობა; აფეთქება (ტანკისა, ჯავშანმანქანისა და სხვ.); we knocked out three tanks ჩვენ სამი ტანკი გავანადგურეთ;

2. გონების / გრძნობის დაკარგვინება (˂და˃აკარგვინებს), უგონო მდგომარეობაში ჩაგდება; he was knocked out by the blast from a shell ჭურვის აფეთქებამ გონება დააკარგვინა / უგრძნობლად დააგდო ძირს.