lock II
ზმნა
/lɒk/

1. (აგრ. lock on) მიზნის დაჭერა (˂და˃იჭერს) და ავტომატურად გაცილება (ითქმის გამიზვნის სისტემის ან მისი ოპერატორის შესახებ);

2. სადმე ჩაკეტვა (˂ჩა˃კეტავს); ჩაკეტილში მოთავსება; the weapons will be locked in the guardroom overnight ღამის განმავლობაში იარაღი საყარაულო ოთახში იქნება ჩაკეტილი;

3. ჩაკეტვა (˂ჩა˃კეტავს; ˂ჩა˃იკეტება), დაკეტვა.