alignment
არსებითი სახელი
/əʹlaɪnmənt/

1. 1) ერთ ხაზზე განლაგება, დამწკრივება; მწყობრად დაყენება, სწორება;

2) მწყობრის ხაზი;

2. ვიზირება, დამიზნება (რამდენიმე წერტილზე);

3. გეზნიშვნა, ტრასირება, დაცენტრება;

4. ტექ. ღერძების თანხვდომა, თანაღერძულობა.