mortar
არსებითი სახელი
/ʹmɔ:tə(r)/

1. ნაღმსატყორცნი; მორტირი;

2. ზმნ. მნიშვნ. ნაღმსატყორცნიდან სროლა (ისვრის); ნაღმსატყორცნების ცეცხლის დაშენა.