obstacle
არსებითი სახელი
/ʹɒbstəkl/

1) დაბრკოლება, ხელის შემშლელი / შემაფერხებელი გარემოება; to overcome / to surmount / obstacles დაბრკოლებათა დაძლევა / გადალახვა;

2) წინაღობა, დაბრკოლება; man-made obstacle ხელოვნური წინაღობა; natural obstacle ბუნებრივი წინაღობა; to clear obstacles ადგილმდებარეობის გაწმენდა, წინაღობების / დაბრკოლებების მოხსნა.