მეზობელი სიტყვები
offence
არსებითი სახელი
/əʹfɛns/
1. თავდასხმა, შეტევა;
2. დარღვევა; დანაშაული, დისციპლინური გადაცდომა; offense against the law კანონის დარღვევა; to commit an offence დანაშაულის / დისციპლინური გადაცდომის ჩადენა.
1. თავდასხმა, შეტევა;
2. დარღვევა; დანაშაული, დისციპლინური გადაცდომა; offense against the law კანონის დარღვევა; to commit an offence დანაშაულის / დისციპლინური გადაცდომის ჩადენა.