მეზობელი სიტყვები
recoil II
ზმნა
/rɪʹkɔɪl/
1) უკუგორვის / უკუსრიალის მოხდენა (˂მო˃ახდენს) ითქმის ქვემეხის და ა.შ. შესახებ; he was injured when the gun recoiled ქვემეხის უკუგორვისას იგი დაშავდა;
2) უკუცემის მოხდენა (˂მო˃ახდენს) ითქმის თოფის და ა.შ. შესახებ (აგრ. kick).