accommodation
არსებითი სახელი
/ə͵kɒməʹdeɪʃn/

1) საცხოვრებელი ადგილი;

2) დაბინავება, საცხოვრებელი ადგილით უზრუნველყოფა, საცხოვრებლად განთავსება (ჯარისა, დევნილებისა და ა.შ.).