მეზობელი სიტყვები
warrant I
არსებითი სახელი
/ʹwɒrənt/
1. ნებართვა; სანქცია;
2. გამართლება, საფუძველი (რაიმესათვის);
3. ბრძანება, განკარგულება; ორდერი;
4. ბრძანება ზემდეგის დანიშვნის შესახებ.
1. ნებართვა; სანქცია;
2. გამართლება, საფუძველი (რაიმესათვის);
3. ბრძანება, განკარგულება; ორდერი;
4. ბრძანება ზემდეგის დანიშვნის შესახებ.