weapon
არსებითი სახელი
/ʹwɛpən/

1. საომარი იარაღი (ხიშტი, ყუმბარა, შაშხანა და მისთ.); he has lost his weapon მან თავისი იარაღი დაკარგა;

2. იარაღი; შეიარაღების სისტემა; დაზიანების / საბრძოლო საშუალება (მოწინააღმდეგისთვის ზიანის მისაყენებლად განკუთვნილი ნებისმიერი მოწყობილობა ან საშუალება – ბომბი, ჭურვი, რაკეტა, მომწამლავი ნივთიერება და სხვ.); the enemy are threatening to use nuclear weapons მოწინააღმდეგე ბირთვული იარაღის გამოყენებით იმუქრება.