blank I
noun
/blæŋk/

1. სამიზნის ცენტრი / ცენტრალური თეთრი რგოლი;

2. ფუჭი ვაზნა (აგრ. blank round, blank cartridge); to fire blanks ფუჭი ვაზნებით სროლა;

3. 1) ცარიელი / შეუვსებელი ადგილი (ბლანკისა, დოკუმენტისა);

2) ბლანკი;

4. მეხსიერების დროებითი დაკარგვა; მეხსიერებიდან ამოვარდნა.